معنی روح و روان - جستجوی لغت در جدول جو

روح و روان

لغت نامه دهخدا

(رَ حُ رَیْ / رِیْ)

رحمت و رزق. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). آسایش وروزی و بوی خوش. استراحت و رزق. مقتبس از آیۀ ’فأما ان کان من المقربین فروح و ریحان و جنه نعیم’. (قرآن /56 88 و 89) یعنی، اما آن کس که از نزدیک کردگان است، او را آسایشی است و آسانی و زندگانی، و روزیی و تن آسانیی و بویی خوش، و بهشت با زید و ناز و شادی. (کشف الاسرار ج 9 ص 458)

لغت نامه دهخدا

روی و روای

(یُ رُ)

مرکب از روی فارسی به معنی وجه و رواء عرب به معنی منظر و دیدار. (یادداشت مؤلف) :
قرخج کوری بدطلعتی چنانکه به است
کلنج... -یر خزمغ ازو به روی و روای.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

روح روان

(حِ رَ)

جان عزیز. (لغت محلی شوشتر خطی) ، آسایش جان. (ناظم الاطباء) ، کنایه از معشوق و شراب و هرچیز خوب. (لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی)

لغت نامه دهخدا

معنی روح و روان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما